Cyclodextrins (CD) a Vellier in 1891 deprehensus est. Plus quam saeculum fuit ex quo inventio cyclodextrinorum, quae in argumento chemiae supramoleculares maxime elaboravit, sapientiam ac laborem multorum phisicorum et technologorum continentium. Villiers primus fuit segregare 3 g substantiae quae ex aqua ex 1 kg amylobacteri amylobacteri amylo bacilli (C. 6 H 10 O 5) 2*3H 2 O, quam compositionem determinans. vocabatur -wood simil.
Cyclodextrin (infra post CD dictum) est pulvis albus crystallinus cum notis non-toxicis, non noxiis, aqua-solubilibus, porosis et stabilibus, quae est oligosaccharida cyclica cum complexu cavitatis structurae glucosis moleculis multiplicibus ad caput connexis. et caudam. Molecularis structura cyclodextrinum est genus cavitatis cyclicae, ob peculiares eius structuras, proprietates hydrophilicas externas et internae hydrophobicas, saepe inclusionem vel determinativam formare ad emendandas proprietates physicas et chemicae materiae infixae. Cyclodextrinus continens glucoses 6, 7 et 8 unitates, scilicet α-CD, β-CD et γ-CD, in usu adhibita sunt, ut in Fig. 1. Cyclodextrinus late in agris stabilizationis ciborum saporum ac odores, tutelae componentium photosensitivarum, excipientia pharmaceutica et agentia nisicularia, et odorem in oeconomia cotidianis tenentes. Inter communes cyclodextras, β-CD, comparatas cum α-CD et γ-CD, late in variis campis adhibetur, propter mediocritatem structurae cavitatis, technologiae productionis maturae et infimae sumptus.
Betadex Sulfobutyl Ether Sodium(SBE-β-CD) est derivativum ionizatum aba-cyclodextrinum (β-CD) quod feliciter a Cydex in 1990s evolvitur, et productum est substitutionis reactionis inter β-CD et 1,4-butanesulfonolactone. Substitutio reactio locum habere potest in 2,3,6 globi hydroxyli carbonii β-CD glucosi unitatis. SBE-β-CD commoda aquae bonae solubilitatem, nephrotoxicitatem humilem et hemolysin parvam, etc., est pharmaceutica excepta cum praestanti observantia, et approbationem in FDA US exceptam iniectio adhibendam transegit.
1. Quomodo inclusionem parandi complexorum inter API/medicinae/NME/NCE et cyclodextrinos?
Complexiones inclusio quae cyclodextrinae continentur variis modis praeparari possunt, ut imbre exsiccatio, congelatio siccatio, liquefactio, mixtio physica. Modus praeparandi seligi potest ex pluribus probatis praemissis ad efficientiam inclusionis pro data methodo determinandam. Ut complexum in solida forma praeparet, solvendo in ultimo processu gressu removeri debent. Praeparatio inclusionis seu complexi in medio aqueo valde simplex utens hydroxypropyl-β-cyclodextrinum (HPBCD). Principium generale involvit solutionem quantitatis HPBCD, solutionem aqueam obtinens, activum ingrediens huic solutioni ac permixtioni addens, donec solutio declarata fiat. Denique complexus siccari vel siccari potest.
2. Quando cyclodextrinum uti considerem in formulis meis?
Hoc bioavailability afficere potest cum medicamentum activum male aqua solutum est.
Cum tempus requiritur ad effectum sanguinis gradus medicamento oris oralis, nimium est propter dissolutionem tardam et/vel incompletam effusio.
Cum guttas oculi aqueos edicere necesse est, vel injectiones continentes ingredientes activos insolubiles.
Quando activum ingrediens est instabilis in proprietatibus physicochemicis.
Quando acceptio medicamento est propter ingratum odorem, amarum, astringentem, vel exasperantem saporem.
⑥ Cum opus est ad latus effectus levare (ut faucium, oculum, cutem, stomachum vel stomachum).
Cum vero in liquida forma activum ingrediens provideatur, praelata medicamenti forma stabilitur tabulis, pulveribus, frondis aqueis, et similibus.
3. Num scopum composita complexa cum cyclodextrins formant?
(1) Praevia generalia ad complexiones pharmaceuticae formandas utilia inclusionis cum clypeo compositorum. Primum, interest cognoscere naturam scopum compositum, et in rebus parvis moleculis, proprietates sequentes considerari possunt;
Solent plus quam 5 atomi (C, O, P, S, N) narum moleculi formant.
Plerumque minus quam V condensatione annulos in moleculo
Solubility minus quam X mg / g per aquam
④ infra CCL ° C temperatus liquefaciens (aliud cohaesio inter moleculas nimis fortis)
⑤ pondus molecularium inter 100-400 (moleculum minus, inferiores pharmacum complexi, moleculae magnae in cavum cyclodextrinum non conveniunt)
Electrostatic crimen praesens in moleculo
(2) Magnae enim moleculae, plerunque casus, integram encapsulationem intra cavum cyclodextrinum non dabunt. Attamen catenulae in macromoleculis aptae coetus (exampla amino aromatica in peptides) continere possunt, quae cum cyclodextrinis in aquea solutione complicata partialia se occurrunt et formare possunt. Renuntiatum est stabilitatem solutionum aquearum insulinae vel aliorum peptidum, proteinorum, hormonum et enzymorum signanter emendatam esse coram cyclodextrinis idoneis. Considerans factores superiores, proximus gradus esset probationes officinarum administrare ut perpendat an cyclodextrinae ad functiones functiones consequendas (exampla stabilitas emendatam, solubilitatem emendatam).
